Veel van mijn cliënten komen aan boord omdat ze een oplossing zoeken voor een uitdaging. Resultaatgericht dus en met een duidelijke motivatie.
In het begin van een traject is er dan een enorme honger naar snelle, doelgerichte handvatten. Een soort focus op symptoombestrijding, als het ware.
Toch is dat niet waar een traject mee begint, je leert eerst iets over jezelf; jouw perceptie, persoonlijkheid en gedrag en de impact daarvan op je omgeving en de situatie. We beginnen altijd bij het begin en dat ben je zelf. Pas als je daar grip op hebt, krijg je grip op je uitdagingen. In het algemeen zijn de trajecten binnen een half jaar afgerond en zijn de doelen dan ook echt gerealiseerd. Je zou denken dat de honger naar kennis dan ook gestopt is, maar dat is bijna nooit zo…
Zoals Maslow in zijn motivatiepiramide al zegt: op het hoogste niveau (ontplooiingsbehoefte) krijgt men van eten honger. Oftewel: jezelf ontwikkelen blijkt verslavend te zijn.
Dat zie ik ook terug bij cliënten die na het elimineren van hun uitdagingen en het vinden van effectieve oplossingen, niet stoppen met verdiepen en ontwikkelen. Het geeft een andere kijk op jezelf, het werk, het leven.
Voor alle mensen die open staan voor input en zichzelf iedere dag opnieuw weer een klein beetje verder ontwikkelen, is de maandagochtendwijsheid van deze week…
